In de nasleep van de 14e editie, in december ’17, begon het bestuur met de voorbereiding van de Wandeldag 2018 - de 15e editie van dit jaarlijks evenement! ’t Is te zeggen, afspreken wie er uitkijkt naar een (andere) startplaats! In Brugge was Hogeschool Vives een super locatie, maar andere delen van de Brugse regio moeten we ook eens een kans durven geven. Willem stelde Knokke-Heist voor als startplaats en begon met het uitstippelen van de wandelingen. Annick kreeg een positieve reactie van het Sint Bernardusinstituut (Sibe) en de sportzaal kon geboekt worden. Tegen maart 2018 waren de krijtlijnen reeds uitgetekend.

Lieten we de mooie zomer passeren? Nee, nee, geen sprake van; verschillende bestuursleden deden de wandelingen als controle. Willem veranderde nog wat details en we konden drie wandelingen aanbieden. Eéntje van 5 km en één van 7 km, beide lopen voor een stuk op de Knokse dijk. Als de mensen naar Knokke-Heist uitgenodigd worden, dan moeten ze toch de zee gezien hebben! Ik spreek uit ondervinding.

Dan was er nog de wandeling van 9 km. Echt een aanrader! Vanaf de start wandelde je eerst door het centrum en dan algauw tussen de grote chique villa’s... en verder, plots in het open landbouwveld, zelfs dwars door een maïsveld en langs het golfterrein... dan nog een eindje tussen de villa’s, weer terug naar het centrum en naar de startplaats. Van afwisseling en contrasten gesproken, die waren er in overvloed !

Vrijdag 16 november brengen Willem en Chris allerlei benodigdheden naar de startplaats. Annick en Peter helpen ook mee om de zware tafels binnen te dragen en de bar klaar te zetten.
Zaterdag om 8u halen Chris en Willem de appels op de Brugse markt en komen naar Sibe. Om 9u zijn Daniël, Geert en ikzelf ook paraat om de wandelingen uit te pijlen. Het is heel koud met een snijdende wind. De zon komt er een beetje laat door en dat maakt heel veel goed. Tegen de middag zit de job er bijna op. Nog een deel van de 7 km-wandeling moet nog uitgepijld worden. We moeten het parcours zeker nog eens controleren. Dat is werk voor in de namiddag. Eerst hebben we afspraak bij Annick voor een spaghetti. En wees gerust, we lieten het ons smaken hoor!

We werken verder in twee groepen en in de namiddag controleert het ene stel het werk van het andere. Tegen 15u30 zit ons werk erop en we hopen dat er geen kwajongens rondlopen, die onze pijltjes . . . ? We doen nog wat voorbereidingen in de zaal en sluiten af.

Ik heb heel goed geslapen, na die pijltjesdag! Zondag start om 9 u met de aankomst van alle 22 medewerkers. De wandelaars komen ook toe; één vroege vogel wilde zelfs al om 9u starten! Om 10 u waren er al meerdere wandelaars en tegen de middag telden we een 90-tal inschrijvingen. Iedereen was klaar. De inschrijvingen, de bonnetjesverkoop, de bar, de suikerquiz, de podologe, de diabetes-verpleegkundige, de tombola . . . werkelijk alles was gereed. De namiddag verliep ‘rustig’ met nu en dan een groepje wandelaars, en dit alles onder het toeziende oog van ‘baas’ Geert.

In de namiddag deden we nog een pijltjescontrole. Zowel op zondagmorgen bij de eerste controle als bij de namiddagcontrole, stelden we geen onregelmatigheden vast. Met veel dank aan de gastvrije Knokkenaars. De wandelaars waren ook heel enthousiast over de bewegwijzering. Wijzelf hoorden daaromtrent geen klachten. We noteren dus dat ons systeem dik in orde is!

Over de hele lengte van de drie wandelingen had Willem QR-codes voorzien. Op de smartphone konden de wandelaars via die QR-codes meer info krijgen over de gebouwen, tuinen . . . langs het parcours. Tot onze verwondering bleek daar zeer veel interesse voor. Christine hield het in de gaten en kreeg hierover zeker een tiental reacties. 

Om 15u tellen wij 405 wandelaars, 4 sympathisanten én 37 kinderen, dus 446 deelnemers! Een mooi aantal. En met dat prachtige weer kon er helemaal niets meer mislopen. Maar bovenal, we kregen veel diabeten aan het wandelen, mensen die anders waarschijnlijk niet uit hun zetel komen! En er werden ook onderlinge contacten gelegd. In elk geval ondervond Nicole aan het onthaal, dat veel wandelaars ‘eerst nog eens iets moesten vragen of delen’...! Het bewijs dat contact met lotgenoten van groot belang is.

En dit mag ik niet vergeten . . . veel kinderen wandelden mee. We zagen een groepje volwassenen met een kinderwagen op de 9 km en dachten hen te moeten verwittigen dat die wandeling eigenlijk heeeeel moeilijk was voor kinderwagens . . . Och geen nood, voor hen was dat absoluut geen probleem! Echte sportievelingen! In de zaal krijgen de kinderen elk een ballon, een gadget die het altijd doet! We hebben ook aan de honden en hondjes gedacht met een bar vlak voor de start van de wandelingen.

Na 15 u blijft het nog een gezellige drukte op de startplaats. Rond 16 u vertrekken we met twee stellen ‘afbrekers’ om alle pijltjes terug binnen te halen. Het wordt terug al wat frisjes en we zien het echt donker worden, maar de Knokse overheid geeft vergunning om pijlen op te hangen, als ze nadien netjes terug weggehaald worden . . . dus! tegen 17 u is die klus geklaard. De pijltjes worden in Geerts auto geladen... tot volgend jaar?

Ondertussen zijn de medewerkers in de startplaats ook druk bezig met het opruimen. De zware tafels en stoelen worden door een groep studenten terug naar buiten gebracht. Iedereen laadt zijn spullen in en de zaal wordt geveegd.

Al bij al weer een geslaagde organisatie, dit dankzij de grote groep vrijwilligers die zich met hart en ziel inzet voor andere lotgenoten. Hiervoor een welgemeende DANKUWEL! Van heel veel wandelaars hoorden wij enkel positieve klanken . . . en wees gerust, één of ander ‘foutje’ komt snel naar boven! Nogmaals dank aan iedereen die zich ingezet heeft en tot de volgende keer.
(Valère)